Kelimeler ile gerçekler arasındaki uçurum kadar yalnızız....
"Her insanın bir öyküsü vardır ama her insanın bir şiiri yoktur!" demiş Özdemir Asaf 1978 de yayımlanan aynı adlı kitabının başında...
herkesin bir şiiri olmalı!..yazması da gerekmiyor kendi yaşam hikayesi gibi!..bir başkası onun duygularına, düşüncelerine tercüman olabilir, onun adına dillendirebilir yan yana getirip uçuşan tüm o kelimeleri...
hepimizin tek ve ortak bir şiiri de olabilir ölçüsüz uyaksız yazılmış bir şiir;adı "gerçek"...
Yalnızlık, yaşamda bir an,
Hep yeniden başlayan...
Dışından anlaşılmaz.
Ya da kocaman bir yalan,
Kovdukça kovalayan...
Paylaşılmaz.
Bir düşün'de beni sana ayıran
Yalnızlık
Paylaşılsa yalnızlık olmaz.
Fotoğraflar: Cüneyt Gök
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder