şimdi zengin de fakir de değilim!
ama fakir olduğum bir dönemdi...cep delik...cepken delikti......içim dışım bir...sonra bir gün trene "biletli" bindim!
Fotoğraf: Cüneyt Gök-Kumkapı (Nikon F3'lü günler-Ilford-Pan-400 Film...)
meteliğe kurşun atıyorum...açlık delip geçiyor sessizliği!
bakışlar üzerimde
huzur treninde
tek kaçak yolcu sanki benmişim gibi!..
bilmediğim bir kasabanın önünde
pazar yerinde bir meyve çalıyorum
bir tane daha tutuşturuyorlar elime
utanıyorum!
kasabanın dışında
bir mısır tarlasında
korkuluğun yerine
avucumda mısırlar
kargaları besliyorum...
biri geçiyor
ceketini veriyor
biri geçiyor pantalon, gömlek
biri geçiyor postallar...
traş oluyorum
kör çakımla
üstümdekilerden yeni esvaplar
büyük geliyor
sıska bedenime...
kıvırıp kolları, paçaları
ne iş olsa yaparım diye
geri dönüp "Şehir"e
bir iş buluyorum
kendime...
paramı alınca
yarım somun ekmek
huzur trenine bir de bilet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder