3-..."je veux..."-istiyorum!

Bu oyunu çocukken çok oynardı...hiç sıkılmadan tekrar, tekrar oynardı...aslında oyun dediği bir çeşit sihirdi! Mabel-Zambo sakızlarının üzerindeki çikolata renkli-zenci kadına  gözünü kırpmadan bakar, sonra duvarın önünde o resimdeki kadının siluetini koybolana kadar seyrederdi...Kadının Afrikalı ve zenci olması görüntünün kalıcılığını arttırıyordu! Yine öyle yaptı; metronun vagonunda, karşı sırada oturan siyahlar giymiş kıza gözünü kırpmadan uzun uzun baktı..."belki gitmez...inse de bir istasyonda; bir süre daha kalır benimle...en azından görüntüsü!.."diye düşündü adam.
Genç kız I Phone kulaklığının düğümünü çözmeyi başarmış ve müzik dinlemeye başlamıştı ki yanındaki yer boşaldı...adam bir anda kendisini genç kızın yanında buldu. Zaz'ın "Je veux"(istiyorum) parçası kulaklıklardan dışarı taşıyor adamın "ne istediğini" düşünmesi güçleşiyordu....birden kızın tırnakları üzerindeki yeşil küçük beneklere takıldı gözleri...renkli çiçeklerin üzerine konmuş küçük kanatlı küçük yeşil böceklerdi yerin onlarca metre altında, metronun içinde bir vagonda...gülümsedi bu benzetmesinden dolayı kendine! Bu gün yolculuk daha eğlenceliydi diğer günlerden farklı...

...kızın telefonunda birden bir fotoğraf belirdi...bir mesaj mı gelmişti yoksa bir arama mı?..anlamak için daha da dikkatli baktı telefona...kız tepki vermedi...adam tepki verdi; fotoğraf tıpkı çocukluğunda oynadığı o sihir oyunundaki kadının resmine benziyordu! Adam için bu kadarı fazlaydı!...ve bu oyunu bir daha oynamamaya karar verdi...ama zaten telefondaki fotoğraf da telefon da yoktu...olmayan telefonun sahibi kız yoktu...küçük yeşil frenç böcekler ve kondukları çiçekler de yoktu...Zaz'ın "Je veux"sü duyuluyordu sadece...

Je veux de l'amour, de la joie, de la bonne humeur
Ce n'est pas votre argent qui fera mon bonheur
Moi je veux crever la main sur le coeur
Allons ensemble, découvrir ma liberté
Oubliez donc tous vos clichés
Bienvenue dans ma réalité

Aşk isterim, eğlence, iyi huy
Beni mutlu edecek olan paran değildir
Ölürken kalbimde bir el olsun istiyorum
Haydi birleşelim, özgürlüğümü keşfedelim
Tüm önyargını unut
Buyur benim gerçekliğime...

...sonra adamın ineceği istasyonun anonsu duyuldu her günkü gibi...adam döndü kendi gerçekliğine...her günkü gibi!