31 Aralık 2013 Salı

küçük beyaz bulutlar ve ince gümüş iplikler



Bedenimizi hayata bağlayan ya da mahkum eden prangaları; kimliklerimizi, statülerimizi, rollerimizi, mecburiyetlerimizi , mutsuzluklarımızı, hayal kırıklıklarımızı anlatmaya kalksam hiç bitmez! Ya ruhumuzu bedenimize bağlayan şu ince gümüş ipliklerden bahsetsem kaç kişi ciddiye alır!
5 gündür hastahanede öldük öldük dirildik...ağabeyim ödem dolu gövdesinin ağırlığından kurtulmak için ha bire ellerini göğe doğru kaldırıp o ince gümüş ipliklerini çekip bulutları aşağı ; yanına indirmek, üzerlerine binmek istiyordu...çekip çekip ipi sarıyordu.."ne diye sarıyorsun? sal!" dedim. Sal ki bedenini bir uçurtma gibi bulutlara, oradan da göğün diğer katlarına ulaş...hafifle! Ama bunu asla "ölümü kabullen" anlamında söylemedim...gevşemesi ve hastalığın bedeninin üzerindeki baskısından kurtulması için söyledim... astral bir seyahat mümkün... sadece insanlar bu seyahatten dönemeyecekleri korkusunu taşıyor. Benim de bir iki tecrübem olmuştu, dönebilmiştim...zira bu dünyada, bu zamanda olmak istiyordum bir çok olumsuz şeye rağmen...gittim başka bir boyuta, başka bir zamana...geleceğe, geçmişe..
Bir kaç haftadır halüsinasyonlarla mücadele ediyordu...olmayan bulutlar, gümüş iplikler, onu çağıran dedem, anneannem...benim görememem var olmadıkları anlamına gelmiyordu bu görüntüleri...biz halüsinasyon diyorduk...ama onun için gerçekti...sabahlara kadar günlerce uykusuz, ağaçlardan meyveler topladı ve gülümseyerek yedi, her birinin tadını gerçekten hisseder gibi! olmayan arkadaşlarıyla olmayan telefon ile görüşmeler yaptı, çikolata yedi, sigara içti dumansız, külsüz...bir mim sanatçısının yapamayacağı kadar gerçekçi...birazdan hastaneden çıkıyoruz; yeni yılı evde geçirmek için, ciğerinden suları alınmış, yüreğinden umutları alınmış...çok vakit yok belki onun için...ama o küçük beyaz bulutlardan şikayetçi değil üzerinde asılı duran...o ince gümüş ipliklerden ruhunu bedenine bağlayan...biliyorum her nereye giderse gitsin hep bizimle olacak! Yeni bir yıla girerken belki son zamanlarımızı, anılarımızı, kelimeler ve bakışlarla ya da bir şarkıda paylaşacağız...ama her nereye giderse gitsin o gümüş ipliklerini takip edip onu bulacağım! Herkese iyi yıllar, özellikle hastanede yatanlar ve onlara bakanlara mutlu, sabırlı  yıllar!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder