"hüzün zaman zaman deli dalgalarla gelir,
gönlümün kıyısına vurur.
aşınan kayalar gibi ruhum,
suskun, yorgun, öylece durur.
ıslak kumlara yazılmış hikayeler,
ummana karışır silinir yavaş yavaş,
her dalga ömrümden bir şeyler koparır.
ağır, ağır sönen gönlüm,
sakin koyları özler,
son kum tanesi olana kadar.
hüzün zaman zaman deli dalgalarla gelir,
gönlümün kıyısına vurur.
son kum tanesini alana kadar..."
Sufiler hüznü daha çok ahiret kaygısı veya hayırlı bir işi başaramamaktan duyulan üzüntü için kullanırlar ve "olumlu" bir anlam yüklerler ama ben "Sufi" değilim...keder ve üzüntüyü getirince kader işte böyle elin kolun bağlı kalır çaresiz!
Birdal'ı kaybedeli tam bir hafta olacak bu akşam...yani "yedisi"...Ben ona hep "big" derdim; birdal gök'ün kısaltması...hep de öyle kalacak! "Avustralya" filminde aborjin melez çocuk annesini kaybedince; artık onun adını anamayız demişti... biz ise birdal'ı tüm yanlarıyla hatırlayacağız her zaman!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder