Çocuk ağacın dallarını salladı...aşağıda gerili çarşafın üstüne "pıt...pıt!" düştü olgun dutlar...ağacın gölgesinde oturup yediler göbekleri şişene, karınları ağrıyana kadar...bir ay geçmeden incirler de olmuştu; en olgunlarını seçtiler...özenle sepete dizdiler...4 sepet dolusu incir...Surların dışında akşam olmadan üç sepeti satmışlar kalanları aralarında paylaştırmışlardı...20 yıl sonra buluştukları birahanede sohbet o günlere vardı...o günlere yeniden döndüler...bira bardakları bir boşaldı, bir doldu saat geç olmuştu...hadi dediler yıllar sonra mahalleye...Bostanın önünden geçerlerken bostanı göremediler! Halı saha vardı önlerinde; halı sahada bir gece maçı....Aysel Teyzenin bahçesinin önünden geçtiler...bahçeyi göremediler...oto yıkama ve garajın tabelasının önünden geçtiler...içeriden su sesi geliyordu...bahçedeki kuyudan yankılanıyor sandılar...ama bahçe yoktu, kuyu da...top oynadıkları boş arsanın önünden geçtiler; çocukluğun dizkapaklarındaki kabukları yola kanata...ama koca bir site dikilmişti karşılarına...güvenlik görevlisi ipsiz sapsız serseri zannetti onları...köpeğin zincirini saldı!..yürüdüler...yürüdüler...tren yolunun altındaki geçite kadar...oradan Narlıkapı'dan denize girdikleri sahile kadar...deniz doldurulmuş, park olmuştu...eskiden en uzağa kim yüzecek diye yarışıp, sonra da o "uzak"dedikleri, dalıp midye çıkartıkları yerin üzerinde duruyorlardı şimdi...tam o noktada yanlarında koca bir çöp konteynır'ı, içinde sahil yolunun öte tarafını bilmeyen bir kaç kedi...elbiselerini çıkarıp; sadece donla kaldılar...ayaza falan aldırmadan suya atlayıp yüzdüler...karanlıkta içlerinden biri kayboldu...sağa sola kulaç atıp seslendiler...az sonra sakin denizin bir yerinden bir fokurtu ile yükseldi kaybolan....derin bir nefesin ardından elindeki koca midyeleri havaya kaldırdı...gülümsediler birbirlerine...sahilde parkın içinde bir ateş yanıyordu...tenekenin üzerinde midyeler sularını salıp açılırken "koca çocuklar" kurumaya çalışıyordu...geçmişteki gibi tıpkı..!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder