açılır kapıları içeri doğru
senden
benden
ötelere...
kırılır vaftiz edilmiş görüntüleri
hüznün
bilgelik sularında...
derinlik arttıkça
vurgun
süngercilerin
kimliksiz damarlarında
kefenler mavi de olsa
huzur yok artık
dönüşün olmadığı kadar
iki kıta arasında
sevgi yok artık
sararmış otlar ve karıncalar
dönüp duruyor etrafımda
kendi kuyruğunu yakalamaya
şeytan...
yok artık bir rüzgar
alıp götürecek
beni senden
seni benden
ne bir adım ileri
ne de geri
hem zaten içeri doğru açılır
demiştim ya
kapılar
buyur eder gibi kaderi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder