içine düştü
bedenim gibi
ruhum
artık tutsak…
kayaların sert koynu
yalan söylemez bilirsin
kaskatı gerçekler kadar
ben de artık ölümsüzüm
her gün yeniden doğmadan
her gün yeniden ölmeden
bilemezsin demişti ya
içi boş istiridye kabukları
birbirlerine vurarak her dalgada
kıyıda fısıldamıştı bir deniz kulağı
denizi kulağıma
bir yengeç tırmandı gezindi üzerimde sonra
olsun varsın dedim ben de
içimden gülümsedim!
*Fotoğraf: Yalova- "Dalgakıranda doğal oluşum bir balık röliefi "-2010-Cüneyt Gök
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder