29 Aralık 2014 Pazartesi

Yaşamak Direnmektir

                                   
(Son sergim "Eşik" de kullandığım bu fotoğraf  "Mimoza" Kısa Film setinden -2010-Ümit Çırak

Ölünceye kadar cevabını arayıp bulamayacağımız soru şu: "Hayatın anlamı ne?"
Zaman zaman varlığımızın nedenini unutup hayatın "yapay etkinliklerine" dalıyoruz... tüketim, tüketim... yine tüketim... kendimizin de tükendiğini hissediyoruz zaman zaman... normalde sahip olamayacağımız şeyler için borca giriyor, kartlara yenilerini ekliyor ve tatminsiz , amaçsızca bir yarışın içinde bulup kendimizi, yarışı bir amaca dönüştürüyoruz!

MEVLANA'NIN dediği gibi; Hayat bir nefestir; aldığın kadar.
Hayat bir kafestir; kaldığın kadar. Hayat bir hevestir; daldığın kadar...

Gardımızı çok çabuk düşürüyoruz olumsuzluklar bizi yıpratıp örselemiş bunca sene... ama hala ayakta ve hayatta isek bir duruşumuz olmalı yatay konuma geçip ebedi uykumuza dalmadan!

Zor bir yıldı bir öncekinden belki de daha zor ama bakın işte geride kalıyor anlamlı, anlamsız tarihler, rakamlar olarak... hatırlanacak, kolay unutulmayacak sevinç ve acılar, neşeli anlar kadar kasvetli saatler ve kabuslar... hepsi geride... 
Yeni başlangıçlar, beklenti ve dilekler, küçük umut ve sevgi kırıntıları bizi ayakta ve hayatta tutmaya devam edecek...

Tüm dostlarıma "diledikleri gibi" bir yıl diliyorum! Yeni bir yıl yenilenme şansı versin bize... şapkamızı önümüze koyup bir "muhasebe"sini yapalım hayatımızın... Mecbur kalmayalım şartlara,imkansızlıklara... çünkü insan olmak onurlu, huzurlu bir şekilde "kendin" olmak,  kendin olmandır... kendi düşüncelerin, isteklerin ve amaçların olmalı; her gün yenileri olmalı yoksa o kadar çabuk siliniriz ki! İnisiyatifini kullanabilmen lazım! Olumsuzluklara boyun eğmen ya da  bir şeylerin arkasına sığınarak yaşaman "insan"a yakışmaz! 
Fakir edebiyatı, yakınmalar, memnuniyetsizliklerin kaynaklarını tespit edemeden genellemeler, tam ifade edemeden mızmızlanmalar ama en kötüsü "kocaman susmalar" bir de etliye, sütlüye karışmadan yaşayanlar, sormayan, sorgulamayanlar... 
O zaman "üstümüze vazife mi?" diye sormadan vazife edinelim; örneğin sokaktaki yamuk elektrik direğinin yamukluğunun düzeltilmesini!

Yaşamak direnmektir; her türlü baskıya ve gerilimlere rağmen çözümsüz ve sessiz kalmamaktır... her gün yeni sürprizleri heyecanla beklemek kadar her gün yeni hedefler koyabilmektir!

Hayatın anlamını aramak yerine hayatı anlamlı hale getirelim! 
Tüm dostlarıma "diledikleri gibi" bir yıl diliyorum! 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder