3 Mart 2017 Cuma

iki hecelik ismin...



dönüşündeyim yolun
hatta
sonunda
kıpırtısız
dingin
günün
solunda...
haykıracakken
susuyorum
yapraklarından
sıyrılmış
çıplak dallar
umutsuzca
toprağa saplı
kayalar 
kuru cılız otlarla
...

üzerinden bir gün geçti
 henüz
allak bullak
kafam
nefesim de
buğulandırıyor
düşüncelerimi
zamanın
soğuk
aynasında
yazabilmem için
önce 
öğrenmeliyim
iki hecelik
ismini
...


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder