uyur idik uyardılar
diriye saydılar bizi
koyun olduk ses anladık
sürüye saydılar bizi...
Pir Sultan Abdal
dün gece
ölmüştüm
bu rüyayı
daha önce de görmüştüm...
yattığım yerden baktım
kanlı canlı kendime
kılıp namazı
bir kürek
toprak da ben attım üstüme...
kalabalık değildi
bir kaç kişi vardı
bu son görevde...
imam konuştu
dinledik
hep bir ağızdan söyledik
nasıl bildiğimizi beni
"iyiymişim"
duyunca daha iyi oldum
şebboyları saksıdan
çıkarıp
ayak ucuma koydum
mezarlık boşaldı
fısıldaşmaların yerini
sessizlik aldı
baş ucumda bir yazı
ve 6 yaş fotoğrafım kaldı:
"hiç büyümek istemedi...
büyüyünce her şey gibi
masumluğunu
ve kalabalıklar arasında
ruhunu kaybedecekti
sürüye sayılıp gidecekti"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder