bir gün, bir gün, bugün!

bir gün bir arkadaşım bir resmimi çizmişti
kucağımda bir kedi
bir başka gün
güzel bir insan manzarası çekmiştim
boş da olsa onu sevdiği içki şişelerinden birine hapsetmiştim
bir gün pencereden dışarı bakmıştım
sağanak sırılsıklam etmişti içimi
bir gün arkadaşım
oyuncağımı kırdı diye burnumun direği sızlamış
ama ağlamamıştım
ertesi gün de oyuncağı onarmıştım
bir gün dedem öldü
söylemediler
seyahatte dediler
bir gün araba çarptı ölmedim
araba beni aldı
ön koltukta başka bir genç vardı
eli yukarıda
üzerinde kan ve bir kaç eksik parmak
belli ki tornadan ya da hızardan
onu hastahaneye yetiştirirken
ters yöne girmişti
mercedesli patron
bana çarpan ...
aşk acısı...
ona da sıra geldi
yüreğimde
birden fazla yama
kanayan
kabuklar kendiliğinden kuruyup düşmedi
dizlerimden
benim düştüğüm  kadar
hep bir
hep biri yoldu
zaman geçiyordu
yürüyordum ha bire
bir gün
bir gün derken
...
bugün pencereden dışarı baktım  yine
cam , çerçeve
sokak, insanlar değimiş yine

şimdi çıkıp yeni bir fotoğraf çekmek yerine
bakacağım
şişedeki o hiç değişmemiş adama
ve sararmış resmime...

Not: Resmimi Korkut Arkadaşım 1988 yılında çizmişti...Şişedeki Adamın fotoğrafı da tahminen 1989...