sınır

gövdem ve bacaklarım

öksüz ellerim

bağlı kollarım...

yurtsuz 

bir sınırda doğdum

bölen

beni benden

beni bana

ayrı yönlerde

ayrı parçalara
...
bir an göz göze geliyoruz

öteki parçamla

o bana bakıyor

ben ona

sonra ölüyor

zaman

sessizce
dikenli tellere takılıp

kuytuda...

geri dönemiyorum

çizgiyi geçip 

haddimi

aşıp

gövdemin öteki yanına

mübadelede
karşı kıyıya ulaşıp

veriyorum kendimi

bendeki  diğer bana

söyleyemeden

çok benzediğimi ona

uygunsuz olurdu belki
hemen

yürüyüp gitmek

bu yüzden durup kalıyorum ya

olduğum yerde

bir ağaç gibi

sonra birileri emrediyor

"kesinlikle

kesin"!diye

yeni gövdeler için

yeni alanlar lazım

sonra yeni sınırlar

çekmek için

daralan

genişleyen

birilerini 

sevdiklerinden ayıran
...

nefes alıp veriyorum 

hala

bu oyunu oynuyorum hala

uzun uzadıya

susup

boşlukta tuhaf şekiller

çiziyorum

şehrin duvarlarına

renkli resimler

cümleler kuruyorum

öznesiz

özensiz

çünkü biliyorum

bir gün birileri onları da yok edecek...

ama 

sırf bu yüzden belki de

lafımı

rengimi

esirgemeden

daha da güçlü

durmalıyım

sınırın

tam

ortasında... 

arkadaş

gün dönüyor

bak

yine eylül

gök yırtılıyor

kendinden

geçiyor zaman

kendini...

içmeden artık çok zor

diyorum da

anlar gibi yapıyorsun

dumanı yüzüme üfleyip

iki kadeh vurup

hemen eve kaçıyorsun...

"içebildiğin kadar

sarhoşsun" diyorum

arkadaş...Anlamıyorsun!

"içmeden sarhoşum" diyorsun

kapağını açıp

tortularını uyandırmadan

kulaç atmadan

balıklama

yüzmek

nasılsa

işte öyle;

dibinden

dibinden

şişenin

tekrar

tekrar

dalmak için

o rüyaya

ince belli çay bardağından

"göz yaşı"

anılardan

bir gün daha

Sami kaptan

ve Yalova

dereağzı

...

durulmaz olunca

bu dünyada

bir gün

bir gün daha

eksilmek için

kendinden

unutmak için

içmelisin

kendini

damıtıp

içebildiğin kadar...

iç içe geçip

tek vücutta

en kutsal düşüncelerin

başucunda

bağdaş kurup

senden önce

silah seslerini

uyutup

mümkünse

kahpelikleri unutup

...

ekseninden kayan

bir yıldız

nasılsa

kayıp

işte öylece

tarifsiz bir hiçlikte

"içmelisin! "diyorum arkadaş

içinden geçip  o şarkının

ya da her dem

içinde kalıp...