Yorgunum yıllar... neler yaşadığımın şahidi bu gözler...sevinç ve acısını tadan da bu yürek...öğle yorulmuş ki artık atmak istemiyor bir yandan, diğer yandan da pır pır kelebek kanadını çırpıyor durup dururken...sonra içimden yankılanarak yükseliyor boş kütüklerden yapılma uzak tamtamların sesi... "hadi koş" diyor! koşarsan varırsın... nereye varacağımı düşündüğümde çok da cazip gelmiyor zira artık hayatımda koca bir risk var... uzak kaldığım doğanın kucağına öyle bir koşasım var ki düşünmeden...sonra düşününce uzaklaşıp soluklaşıyor her şey; gerçekliğini yitiriyor...tek gerçek yaralı bir kalp ve "momento mori" fotoğrafları çeken ruhum..."Fani olduğunu hatırla" diyor!Memento te hominem esse-Sadece bir insan olduğunu hatırla.Respice post te! Hominem te esse memento!Arkana bak! Sadece bir insansın, hatırla!
Rahmetli ağabeyim son şarkısını söyledi "Kalbe Kiralık Aşklar"dedi...ben de ekleme yapmak istiyorum "her şey bir illüzyon"
kendi kendimizi kandırıp avuttuğumuz bir dünya...gerçekler harbiden acı ve her an her yerde...düşünürsen kafayı yersin, düşünmeden de yaşayamam...
Ab uno disce omnes-"Bir şeyden her şeyi öğren"...
ya da her şeyden bir şeyi... "Neyi"?...
Mea culpa
Benim hatam!...Hatalar tekrarlanır çünkü hata yaptığımıza inanmak istemeyiz...aslında çok vahim değil; basit hatalar göreli bir durum...doğru olabilecek bir çok yolu görüp girememek...her yolun seni daha da uzaklaştırması ve varamamak...Hayat işte bu koskoca yollar ağında yolunu bulamamak ve beyhude biçimde bu arayışa devam etmek...
Ruh ve kalp eşini ararken yoruluyor işte!Her gün kendi gerçeklerin ve hakikat çatışırken yoruluyor işte! Kırılınca hayallerin, ulaşamayınca denizin kıyısına dağların arasındaki yolda kaybolup kaybolup yine aynı yere çıkıyorsun...Duvara toslamak bu işte! Sürgünde olmak,sevdiğin; seni sen yapan şeylerden uzak olmak seni ancak "derbeder" yapar... Medicus curat, natura sanat
Doktor tedavi eder, doğa iyileştirir...
"Kalp kalbe karşıdır" diye düşünmek isterken kendi kalbimi karşıma aldığımı görüyorum ve yazıyorum tüm hissettiklerimi her gün döküp satırlara konuşur gibi rüzgarla...Tüm sevdiklerim, dostlar "Verba volant, scripta manent"-Söz uçar, yazı kalır.
ne guzel anlatmıssın
YanıtlaSil