sayende...

Yalanların kuyrukları dolandı

birbirine

öfkenin karası bulaştı

elime

yüzüme

sayende...

aslında senin "yüzünden" derdim nefretin tohumları

sevgi tarlalarında ama bizi bir araya getirdiği için 

sayende diyorum "sayende"...

ister korkuluk koy 

ister tüfekle bekle
ektiklerinin başında
gece gündüz nöbetle
ne yaparsan yap

o tohumlar filizlenmeyecek işte

ister sula, gübrele

Baudelaire'i okusan da açmayacak  "kötülük çiçekleri"
o topraklara ağaç fideleri ekeceğiz
yıllar sürse de
ta ki

dallarında kuşlar, sincaplar

dallarında meyveler yapraklar

ve kitaplar açana kadar...
savaşacağız

gölgesinde...
uykudan uyanmış
güzel yüzlü mutlu insanlar
kötülükten güzellik
mutsuzluktan mutlu anlar damıtmaya
hep birlikte!..



*"Les fleurs du mal"-1857...Yaşamı boyunca kötülük, çirkinlik ve budalalıktan nefret eden Baudelaire, düş gücü ve ironi ile pencerelerinin kanatlarını kapatarak güzel kokuların, renklerin ve seslerin birbirine yanıt verdiği mistik bir dünyaya doğru yola çıkar. Denizlerin ötesinde, gizemli kedilerin ve duygu yoğunluklu kadınların mesken tuttuğu bir peri sarayı kurar, simge ormanlarında dolaşır. Çiçekler aramak için oraya, cehennem’e iner. Kötülükten güzellik, mutsuzluktan mutlu anlar damıtır. Büyük şair, iyinin de kötünün de ötesinde ‘güzel’in varlığına inandığı, unutulmaz dizelerinde coşkuyla bu ‘güzel’i anlatır ve duyumsatır.